PADMIR پادمیر
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
سمیه دهقان زاده: به این وقت از اسفند که می‌رسیم، روزها از هم سبقت می‌گیرند برای رسیدن به بهار و سرسبزی، اما امسال پیش از بهار و عید نوروز، به استقبال نیمه شعبان و آمدن بهار جان‌هایی می‌رویم که همه مان چشم انتظار آمدنش هستیم. روز میلاد امام زمان (عج)، انگار کن همه خوشی عالم را یک جا به تک‌تک مان داده باشند. آنقدر که امید و حس خوب می‌دهد تولد منجی عالم بشریت.
در این میان، چه جایی بهتر از مسجد جمکران قدمگاه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف. حتم دارم خیلی‌هایتان به این مکان شریف رفته‌اید و دلی سبک کرده‌اید، اما بی شک آدم‌های زیادی از سراسر ایران و شاید دنیا باشند که تا به حال پا به این مسجد منتسب به امام عصر نگذاشته باشند و آرزوی دور و دراز باشد برایشان آمدن و بودن و دیدن مسجد جمکران. پس بیایید سری به جمکران بزنیم و خط به خط این نوشته‌ها را تقدیم جمکران اولی‌هایی کنیم که قرار است در این شعبان پا به این مکان مقدس بگذارند.
انگار کن سال 393 هجری است و هفدهم ماه مبارک رمضان از راه رسیده. سه شنبه شب است. شب از نمیه گذشته، تازه خواب به چشمان شیخ عفیف صالح حسن بن مثله جمکرانی شیرین آمده که جماعتی به سرای او می‌آیند. بیدارش می‌کنند و می‌گویند برخیز و امر امام مهدی صاحب الزمان را اجابت کن که تو را می‌خواند. او آماده می شود و به در سراى می رسد، جماعتى از بزرگان را می‌بیند. سلام می‌کند. جواب می شنود و آنها خوش آمد می‌گویند و او را به جایگاه که اکنون مسجد مقدس جمکران است، می‌برند.
در آنجا دستور ساخت از سوی امام زمان به حسن بن مثله ابلاغ می‌شود و ایشان به او می‌فرمایند: «مردم را بگو تا به این موضع رغبت کنند و در این جا دو رکعت تحیّت مسجد و دو رکعت نماز صاحب الزمان بگذارند». بعد از آن، مسجد ساخته می‌شود. اوایل به اسم مسجد قدمگاه و بعدها مسجد صاحب الزمان می شناختنش و بعدتر به جهت واقع شدن در روستای جمکران، به همین نام شهرت می‌یابد.
اکنون بیش از هزار سال از آن روزها گذشته، از هر کجا که باشی، با قطار، ماشین یا پای پیاده فرقی نمی‌کند، خود را که به 6 کیلومتری شهر قم و روستای جمکران برسانید، گنبد مسجد با کاشی‌های فیروزه‌ای و کتیبه‌های لا اله الا الله و ترنج‌های تزیینی با ذکر یا مهدی ادرکنی، برایتان دلبری می‌کند.
این مسجد، از 6 جهت، 6 ورودی به صحن دارد، همین قدر در دسترس و راحت. کافی است اگر مرد هستید چشم بپوشانید و اگر زن هستید، حجاب سر کرده، نیت کنید و وارد شوید. از ورودی شمال شرقی- در امتداد شبستان اصلی- که بیایید دو مناره بزرگ بتنی پیش روی شماست. شبستان‌ها هرکدام ۴۰۰۰ متر مربع زیربنا دارند. قسمت‌های داخلی این شبستان‌ها هم آینه‌کاری شدهاند و دارای دو گنبد قرینه هستند. چشم بچرخانید، گلدسته‌ها را می بینید و گویی در مدینه منوره و در مسجد النبی قدم می‌زنید، آنقدر که گلدسته‌های این مسجد با آن مسجد مو نمی‌زند.
کجا می روید؟ دلتان رفت مدینه؟ بمانید حالا، کار داریم اینجا. می‌خواهیم با هم در حیاط پر از زندگی مسجد قدم بزنیم. جماعتی زیرانداز پهن کرده‌اند به نماز، تسبیح می‌چرخانند و اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیّاکَ نَستَعین را زیر لب تکرار می‌کنند، دارند نماز امام زمان می‌خوانند. کاروانی دیگر آن سوتر، چای پخش می‌کنند و آماده می‌شوند برای دعا فرج خواندن. زنی تنها چادر به سر کشیده، خیره به گنبد، شانه‌هایش تکان تکان می‌خورد و گویی بی صدا گریه می‌کند. دختر بچه‌ایی میان دست‌های پدر و مادر تاب می‌خورد و می‌خندد.
خوب که تماشا کردید، بیاید به شبستان اصلی مسجد برویم. شبستان، هشت ضلعی است و ۱۰۰۰ متر وسعت دارد. یک ورودی در بخش شمالی و دو ورودی در بخش جنوبی است، از هر کدامش که خواستید وارد شوید. ستون را که بشمارید روی شماره هشت متوقف می‌شود، ستون‌ها مزین به کاشی‌های معرق و مقرنس‌کاری هستند.
گنبد مسجد با سازه‌ای فلزی روی شبستان قرار گرفته است. هنرمندان ایران‌زمین، بخش درونی گنبد را با تلفیق کاشی‌های معرق با آجر به زیبایی تزیین کرده‌اند. در ساقه گنبد ۲۳ پنجره مشبک فلزی با شیشه‌های رنگارنگ گذاشته شده است که نور شبستان را تامین می‌کنند. طوق زیر پنجره‌ها در کتیبه‌ای به خط ثلث آیاتی از سوره انسان نوشته شده. خواندنتان که تمام شد، می توانید گوشه ای بنشیند و با خود و خدایتان خلوت کنید.
اصلا بیایید بی هیچ مراسم و تشریفات خاصی با امام زمان (عج) حرف بزنید. روز میلاد ایشان و عید همه ماست. از پدر و مادرشان مژدگانی بگیرید. امام زمان (عج) خودشان گفته اند به این مکان رغبت کنیم، حالا که آمده اید برای تعجیل در فرجشان دعا کنید که فرج همه کارها و گره های زندگی‌ها، در هم دعا خلاصه می‌شود.
استخوان که سبک کردید، حالا می توانید، بروید از محراب تا جای جای شبستان و مسجد را برگردید، فکر کنید در زمانی به این خوبی، جایی به این مقدسی دعوت شده‌اید و اگر قول و قراری می‌خواستید اول بهار با خود بگذارید، چه بهتر که همین آمدن بهارجان‌ها را تقویمتان کنید و قول وقرارهایتان را بگذارید.عید از همین الان، مبارک تک تک تان.
